Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Χρυσάνθεμα του φθινοπώρου

Παρατηρώντας τον πίνακα του Renoir μιλήσαμε για το χρώματα των ζωγραφισμένων λουλουδιών και είπαμε πως το όνομά τους είναι χρυσάνθεμα. "Γιατί; είναι χρυσά;;;;; είπαν τα παιδιά;.Παρατηρήσαμε λίγο καλύτερα και είδαμε πως πραγματικά μπορούσαμε να δούμε και χρυσά και κίτρινα και πορτοκαλί και όλες τις αποχρώσεις του ροζ και μοβ και μπλε .Πολλά χρώματα!!!! Έτσι πήγαμε κι εμείς στο καβαλέτο και φτιάξαμε σε ομάδες χρυσάνθεμα σε όλα τα χρώματα. Ενώσαμε τις εργασίες όλων των ομάδων και φτιάξαμε ένα μεγάλο  φθινοπωρινό κήπο με χρυσάνθεμα.









Στη συνέχεια διαβάσαμε ένα παραμύθι.
Η φτωχή γυναίκα και τα χρυσάνθεμα 

Μια φτωχή γυναίκα με έξι παιδιά πήγε κοντά στη λίμνη να μαζέψει ραδίκια ζοχούς και ρόκες που έβγαιναν άφθονα αυτή την εποχή και λίγα χρυσάνθεμα για να στολίσει το φτωχικό της σπίτι.

Κάθισε κάτω από ένα δεντράκι κι άρχισε να σιγοτραγουδάει ένα τραγούδι για τα χρυσάνθεμα.
Χρυσάνθεμά μου φουντωτά
χιλιόχρωμα λαχταριστά
κόκκινα, κίτρινα, χρυσά
μου δίνετε πολύ χαρά.

Στου φθινοπώρου την καρδιά
χρυσάνθεμά μου φουντωτά
χαρίζετε σ’ όλους χαρά
με τη γλυκιά σας ομορφιά.



Την ακούει ένα πουλί . Της λέει πως θα την βοηθήσει να βρει ένα θησαυρό αν του μάθει το τραγούδι της.



Η φτωχή γυναίκα πρόθυμα του μαθαίνει το τραγούδι  και το πουλί της είπε να προχωρήσει ανάμεσα στα κλαδιά πιο κοντά στη λίμνη. Η γυναίκα προχώρησε κι έφτασε κοντά στο νερό. Κάθισε και άρχισε να τραγουδά το ίδιο τραγούδι.




Χρυσάνθεμά μου φουντωτά
χιλιόχρωμα λαχταριστά
κόκκινα, κίτρινα, χρυσά
μου δίνετε πολύ χαρά.

Στου φθινοπώρου την καρδιά
χρυσάνθεμά μου φουντωτά
χαρίζετε σ’ όλους χαρά
με τη γλυκιά σας ομορφιά.



 Ένας βάτραχος που την άκουσε της είπε πως θα την βοηθήσει να βρει το θησαυρό αν του μάθαινε το τραγούδι της.

Μόλις ο βάτραχος έμαθε το τραγούδι πήρε τη γυναίκα στην πλάτη του και την πέρασε απέναντι, στο τέλος της λίμνης. Εκεί συνάντησε μια γριά που κουβαλούσε ξύλα.

Αμέσως η γυναίκα πήρε όλα τα ξύλα της γριάς, τα φορτώθηκε και τα μετέφερε με χαρά, έτσι ώστε να ξεκουραστεί η γριούλα. Μαζί πήραν το δρόμο του γυρισμού τραγουδώντας πάντα.


Χρυσάνθεμά μου φουντωτά
χιλιόχρωμα λαχταριστά
κόκκινα, κίτρινα, χρυσά
μου δίνετε πολύ χαρά.

Στου φθινοπώρου την καρδιά
χρυσάνθεμά μου φουντωτά
χαρίζετε σ’ όλους χαρά
με τη γλυκιά σας ομορφιά.


Στο δρόμο η  γυναίκα έδωσε στη γριά να φάει το δικό της κολατσιό και την προσκάλεσε στο σπίτι της να κοιμηθεί το βράδυ.


Η γριούλα έφτασε μέχρι την πόρτα του σπιτιού της φτωχής γυναίκας και εκεί της έδωσε ένα αυγό. Της είπε ότι είναι δώρο του πουλιού , του βατράχου και δικό της για την καλή της την καρδιά. Η γυναίκα την ευχαρίστησε και το βράδυ που έσπασε το αυγό για να το φάνε τα παιδιά της τι να δει! Το αυγό αυτό ήταν αλλιώτικο!!!!! Ήταν διαμαντένιο, ένας ολόκληρος θησαυρός!!!!